Ποιος, τελικά, δεν ήθελε ποιον στην κλήρωση;

Πολύ δύσκολη η κλήρωση για τον Παναθηναϊκό. Δύσκολη για την ΑΕΚ. Αφήστε τον ΠΑΟΚ, έτσι κι αλλιώς ήταν στους ισχυρούς και πόσο πιο δύσκολο αντίπαλο θα μπορούσε να έχει; Το ίδιο, όμως, ισχύει και για την Αθλέτικ Μπιλμπάο. Στους ισχυρούς ήταν κι εκείνη και μάλιστα, στην τρίτη θέση. Και πήγε και "καρφώθηκε" πάνω στον Παναθηναϊκό.

Του Θοδωρή Τσούτσου

Είναι βέβαιο ότι το έργο των δύο αθηναϊκών ομάδων θα είναι πολύ δύσκολο. Των πρασίνων ακόμη περισσότερο. Των κιτρινόμαυρων όχι τόσο, περισσότερο λόγω αξίας των πρωταθλημάτων στα οποία αγωνίζονται οι δύο αντίπαλοι. Οι ελληνικές ομάδες έχουν τεράστιο πρόβλημα να ακολουθήσουν το ρυθμό του ισπανικού, αλλά και του βελγικού πρωταθλήματος. Για το πρώτο, μιλάνε οι οθόνες μας και όσα κάθε εβδομάδα βλέπουμε από τους αγώνες ομάδων από τη χώρα της Ιβηρικής Χερσονήσου. Για το δεύτερο, το βελγικό από όπου μας έρχεται η Μπριζ, το λένε οι πολλοί Ελληνες ποδοσφαιριστές που είτε έχουν είτε αγωνίζονται εκεί.

Δεν είναι δηλαδή απλά και μόνο θέμα ποιότητας. Ή ετοιμότητας. Ή ποδοσφαιρικής φιλοσοφίας και λειτουργίας. Ή τακτικής. Είναι και θέμα ταχύτητας. Οι ελληνικές ομάδες ούτε μπορούν να τρέξουν όσο εκείνες, ούτε να αντεπεξέλθουν σε τόσο πολύ περισσότερο καθαρό χρόνο γρήγορου ποδοσφαίρου, όπως συμβαίνει σε αυτές και σε άλλες πολλές ευρωπαϊκές λίγκες.

Δύσκολη η κλήρωση, λοιπόν, για τους Αθηναίους, που κακά τα ψέματα το έχουν μεγαλύτερη ανάγκη από τους άλλους δύο εκπροσώπους μας, Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ, να βρίσκονται σε όμιλο. Ο Παναθηναϊκός και για οικονομικούς λόγους, αλλά και για το ευρωπαϊκό κύρος του, η ΑΕΚ κυρίως για το δεύτερο, που ψάχνει να ξαναχτίσει. Ωστε κάποια στιγμή κι εκείνη, όπως και (πιο εύκολα) ο Παναθηναϊκός να ξαναβρεθούν με τους ισχυρούς σε κλήρωση και να μην κάνουν προσευχές για μια Αθλέτικ Μπιλμπάο και μια Μίλαν, που επίσης ήταν στους πιθανούς αντιπάλους της Ενωσης.

Αλλά για μισό λεπτό, προτού μιζεριάσουμε κιόλας. Κυρίως για την Αθλέτικ Μπιλμπάο ισχύει αυτό, λιγότερο για την Μπριζ. Αν για τον Παναθηναϊκό η κλήρωση ήταν άτυχη, για εκείνη τι ήταν; Οι άλλοι υποψήφιοι αντίπαλοι ήταν η Βιτορούλ, η Χάφναρφιορδουρ (copy - paste την πήρα), η Χάιντουκ και ο Απόλλων Λεμεσσού. Κι εκείνη πήγε και "καρφώθηκε" πάνω στον Παναθηναϊκό. Ή μήπως δεν προτιμούσε κάποια από τις άλλες; Ο ΠΑΟ στο κάτω - κάτω, θα μπορούσε να έχει πέσει και στην Εβερτον. Ποιος ήταν ο άτυχος, λοιπόν;

Η ΑΕΚ πάλι, είχε στους πιθανούς της και την Μίλαν ή την Ντιναμό Κιέβου. Και γλίτωσε με την Μπριζ. Η οποία, με εξαίρεση τον Ερυθρό Αστέρα, μάλλον δεν προτιμούσε την ΑΕΚ μεταξύ Οσιγεκ και Σκεντίγια (επίσης copy paste). Γιατί όλα αυτά; Ετσι για να φτιάξει και λίγο το κέφι μας. Για να μην μιζεριάζουμε, μόνο εμείς. Συμβαίνει και στους άλλους.

Σίγουρα συμβαίνει και στην Ριέκα, που σίγουρα δεν θα ήθελε τον Ολυμπιακό, αλλά και στην Έστερσουντ (συλλαβιστά την πάμε), που δεν θα ήθελε κανέναν, ούτε βέβαια και τον ΠΑΟΚ. Σημαίνουν όλα αυτά ότι θα προκριθούν και οι τέσσερις ελληνικές ομάδες. Μακάρι, αλλά δεν σημαίνει αυτό...

Ολα τα παραπάνω σημαίνουν ότι δεν είναι οι εκπρόσωποί μας χαμένοι από χέρι. Ούτε ο Παναθηναϊκός, για τον οποίο την καλύτερη δήλωση την έκανε ο προπονητής του. "Δύσκολη η κλήρωση για την Αθλέτικ", είπε ο Μαρίνος Ουζουνίδης και είναι απόλυτα ακριβές. Οχι γιατί ο ΠΑΟ είναι καλύτερος, αλλά γιατί για τους Ισπανούς ήταν ο λιγότερο επιθυμητός.

Ο Ολυμπιακός αρκεί να είναι Ολυμπιακός, ο ΠΑΟΚ να είναι ΠΑΟΚ. Και η ΑΕΚ; Ας είναι μια φορά κι εκείνη ΑΕΚ. Κανονική και όχι φοβική, όπως στα τέσσερα τελευταία της ευρωπαϊκά ματς, πέρυσι και φέτος. Αν το πιστέψει, τουλάχιστον θα διεκδικήσει τις πιθανότητές της και μην έχει εκείνη τις περισσότερες απέναντι στην Μπριζ.